Yakın tarihimizin en kara lekelerinden iki tanesi bu ayda yaşandı.
Birincisi, 1960 darbesi, Yassıada mahkemelerinin hukuku katleden duruşmaları ve idamlar…
İkincisi, 12 Eylül darbesi, işkenceler, hukuk tanımaz mahkemeler, idamlar, gencecik nesillerin hayatına ve on yıllarına kıyılan acı yıllar…
İkisinin de etkisi ve gölgesi hala üzerimizden kalkmış değildir. Yıllarca siyasetçiler iki gömleklerinden bahsettiler, bayramlık ve idamlık. Sivil ve askeri vesayet, basın ve üniversiteleri de zaman zaman yedeklerine alarak halka ve siyasete parmak salladı. Hiza verdi.
Anne-babalar çocuklarına siyasetten uzak kalmalarını öğütlediler. Memleket meselelerine uzak kalmalarını, sadece dersleriyle ilgilenmelerini istediler.
Aslında bu istek, cari sistemin isteğiydi. Anne-babalar da bilerek ve ya bilmeyerek bu isteğin gönüllü sözcüleri oldular.
Dolayısıyla makbul vatandaş, “etliye sütlüye karışmayan” ve “salla başını, al maaşını” sözleriyle günlük dilimize giren sözlerin işaret ettiği insandı.
Makbul vatandaşı böyle olan bir ülkede, özgür düşüncenin gelişmesi mümkün müydü? Özgür düşüncenin olmadığı yerde yeni buluşlar yapılabilir mi? En önemlisi, özgürlük olmazsa, kamil insan olunabilir mi?
Cevabınız “hayır” ise bugün okula başlayan çocuklarınıza, özgür olmayı öğütleyin. Hem kendi yaşadıkları sorunlara hem de okulunun, mahallesinin, şehrinin, ülkenin meselelerine duyarsız kalmamalarını tavsiye edin.
Düşünen, düşündüğünü ifade edebilen insanların yaşadığı ülke özgürdür.
Özgürseniz, insansınız…
“Haksızlık karşısında susarsanız, hakkınızla birlikte şerefinizi de kaybedesiniz”. Hz. Ali (R.A.)  
Not: 1990’lı yıllarda SHP İl Başkanlığı döneminden beri tanıdığım saygıdeğer insan, 24. Dönem CHP Afyonkarahisar Milletvekili Ahmet Toptaş’a Allah’tan rahmet, ailesine başsağlığı dilerim. Mekanı cennet olsun…