Dünyayı tutsa kaldıracak kudreti olan bu kadın bir tek kendi yüreğindeki ağırlığı kaldıramazmış.
Ayşacık doğduğunda babası onun saçının teline bir kez bile dokunmamış, öpmemiş onun mis gibi kokusunu içine çekmemiş. Anası Ayşa'yı 12 yaşında kocaya verdiğinden kocası da savaşların çetin olduğu dönemde cepheden cepheye koştuğundan sevmek nedir, sevilmek nedir, aşk nedir bilmemiş. Ne yapsın Ayşacık çocuk yaşta vardığı kocasını baba bilmiş, ata bilmiş.
Onca düşükten sonra çıkagelen üç bebesiyle tek başına zorlu bir yaşam sürmüş. Ömrü hayatında Ayşacığın pamuk ellerini tutacak biri olmadığından, nasır bağlayan elleriyle o da kimselerin elini tutmamış, tutamamış.
Tek bildiği yalnızlık olan kendi kara dünyasını vermiş çocuklarına da. Çünkü yüreğine çalınan kara boyadan başka renk yokmuş dünyasında. Kahır, üzüntü, öfke, soğukluk, mesafe... Yeşertmediği bahçesindeki çiçekleri nasıl kopartıp veresin çocuklarına, kendine yasakladığı duyguları nasıl paylaşsın, ana babasının gözlerinde ona bakarken görmediği hayranlığı başkasına nasıl göstersin Ayşacık?
Zavallı Ayşacığın çocukları da kendi çocuklarının yüreklerine hep kara çalmış.
Çiçekli ağacın şarkısını, serçelerin cıvıltısını, ağaçkakanın ağaca vuran ritmini, çiftleşen hayvanların raksını, çocukların şen kahkalarını duyabilir mi kara boyalı yürekler?
Bu köklerden gelen ve nesillerce aktarılan miras, dışlananın, itilenin, yok sayılanın bedelini ödetmek için elbet bir kurban seçermiş. Aile sisteminin bozulan dengesi, her nesilden bir bahtsıza geçmişten gelen bu bedeli ödetse de sistem affedilmeyenin hesabını sormaya devam edermiş.
Her ailenin acı tarihinde bir Kara Ayşası yok mudur?
Bir bedel ödeyeni, küsüleni, reddedileni, mirastan men edileni yok mu?
Ruhsal travmalarıyla bedenini hastalıkla cezalandıranı, ebeveynlerinin alnına kara çaldığı, dışladığı Ayşaları yok mu?
Barışmanın, sarılmanın, nesillerce süren hasretliği bitirmenin vakti gelmedi mi?
Psikoterapide Sistem Konstelasyonu - aile dizimi- dışlananı, yerinden edileni sisteme katmanın, Kara Ayşalardan af dinlemenin geç kalmış bir özrüdür.
